Psoriasis

Psoriasis is een niet-besmettelijke ziekte die de huid, spijkerplaten en gewrichten van een persoon aantast. De ziekte wordt gekenmerkt door een golvend beloop met periodes van exacerbaties en remissies. Het gevaar van deze ziekte schuilt niet alleen in de onaangename gewaarwordingen die het veroorzaakt, maar ook in het feit dat de ziekte het leven enorm bemoeilijkt en de sociale aanpassing en een normale kwaliteit van leven verstoort. In ernstige gevallen kan een ernstige depressie het gevolg zijn van de acute vorm van de ziekte.

Hoe kom je van psoriasis af, wat is deze ziekte, wat zijn de symptomen en behandeling van psoriasis? U leert hierover in ons artikel.

Psoriasis: oorzaken

Onder normale omstandigheden wordt de huid van een gezond persoon binnen een maand vernieuwd. Gedurende deze tijd worden dode cellen geëxfolieerd en komen er nieuwe in de plaats. Als er een storing is in het mechanisme van huidvernieuwing, duurt het rijpingsproces van nieuwe cellen slechts ongeveer een week, waardoor het cellulaire evenwicht wordt verstoord. Het resultaat is dat cellen veel sneller afsterven.

In gebieden die worden beïnvloed door het pathologische proces, is er een overmatige proliferatie van cellen van het immuunsysteem, macrofagen en cellen van epitheelweefsel. Hierdoor wordt afschilfering van de huid waargenomen en worden gunstige omstandigheden voor het ontstekingsproces gecreëerd. Bovendien worden de processen van vorming van nieuwe haarvaten versneld, waardoor de huid op de plaats van ontsteking rood wordt.

Chronische psoriasis is niet-infectieus van aard, dus de ziekte wordt als niet-infectieus beschouwd. Dit werd al in de 19e eeuw vastgesteld, maar tot nu toe kunnen wetenschappers de exacte reden voor het voorkomen ervan niet noemen.

Onder de redenen die een vereiste zijn voor de ontwikkeling van de ziekte, zijn er:

• Erfelijkheid. Als de ouders of naaste familieleden van een persoon aanleg hebben voor huidpathologieën, is de kans groot dat deze wordt overgeërfd. Dit komt door een mutatie in sommige delen van het DNA die werd gevonden bij patiënten die aan psoriasis leden, en een vergelijkbare mutatie die werd aangetroffen bij hun dierbaren.
• Genmutaties. Overtredingen in de structuur van DNA, die de schending van de huidvernieuwingsprocessen beïnvloeden, kunnen niet alleen worden geërfd, maar manifesteren zich ook op latere leeftijd bij mensen van wie de familieleden geen last hebben van psoriasis. Wat dergelijke genveranderingen veroorzaakt, is onbekend.
• Verzwakking van het immuunsysteem. Elke schending van de afweer van het lichaam kan een trigger worden voor de ontwikkeling van psoriasis.
• Verstoringen in metabolische processen. Metabole stoornissen komen tot uiting in de vorm van veranderingen in het metabolisme van vetten, stikstof, koolhydraten en vitamines bij psoriasis. Als gevolg hiervan is er een ophoping van gifstoffen in het lichaam, een afname van het aanpassingsvermogen en een verhoogde vatbaarheid voor infecties. Ook hebben patiënten een toename van de fracties van galzuren in het bloedserum, veroorzaakt door stofwisselingsstoornissen.
• Externe prikkelingen. Wrijving, constant contact met chemische verbindingen, het dragen van strakke kleding, snijwonden en insectenbeten - dit alles veroorzaakt het verschijnen van microtrauma's op de huid, die na verloop van tijd kunnen uitgroeien tot psoriasis.
• Frequente allergische reacties. Als een persoon de neiging heeft tot atypische reacties van het immuunsysteem, die zich manifesteren in de vorm van huiduitslag, jeuk en huiduitslag, is dit een extra kans op het krijgen van psoriasis.
• Sterke ervaringen of langdurige stressvolle situaties. Elke vorm van stress veroorzaakt een verzwakking van de afweer van het lichaam en ondermijnt het immuunsysteem. Als een persoon de neiging heeft om huidziekten te krijgen, kan dit zich precies op dergelijke momenten manifesteren. Bovendien beïnvloedt elke stress de endocriene processen, waardoor aanzienlijke doses adrenaline en norepinefrine in het bloed worden afgegeven. Dit proces beïnvloedt metabolische processen en biochemische reacties en wordt een voorwaarde voor de ontwikkeling van psoriasis.
• Algemene verzwakking van het lichaam veroorzaakt door ernstige pathologieën - atherosclerose, levercirrose, diabetes, hypertensie, enz.
• Onevenwichtige voeding en alcoholmisbruik. Als een persoon te veel vet, gerookt, zout, zoet en gekruid voedsel eet, neemt de kans toe dat ze psoriasis ontwikkelen. In sommige gevallen is een voorwaarde voor de ontwikkeling van de ziekte ook de overmatige consumptie van chocolade en citrusvruchten.
• Hormonale pieken veroorzaakt door ernstige veranderingen in hormonale niveaus tijdens de menopauze, puberteit, zwangerschap, borstvoeding, na abortus. Het is vermeldenswaard dat de hormonale oorzaak van psoriasis mogelijk niet gerelateerd is aan de hierboven aangegeven perioden. In dit geval hebben we het over het veranderen van de werking van de organen van het endocriene systeem.
• Klimaatverandering, leven in ongunstige omgevingsomstandigheden. Als een persoon vatbaar is voor psoriasis en naar een kouder gebied verhuist, kan de ziekte aanzienlijk verslechteren. Hetzelfde geldt voor verblijf in gebieden met sterk vervuilde lucht en water. De klimatologische factor kan echter nauwelijks de oorzaak van de ziekte worden genoemd: het werkt eerder als een katalysator die de "slapende" vorm van de neiging tot psoriasis van het lichaam activeert.

Hoe te bepalen of het psoriasis is: symptomen van de ziekte

Allereerst is psoriasis een huidaandoening. In sommige, bijzonder ernstige gevallen, kan het echter niet alleen de huid aantasten, maar ook pezen, inwendige organen, de wervelkolom, spijkerplaten en gewrichten. Hieronder zullen we kijken naar de tekenen van psoriasis die in de eerste plaats verschijnen en u in staat stellen psoriasis te onderscheiden van andere huidpathologieën.

Hoe begint psoriasis?

Op het huidoppervlak (meestal op de knieën, handen, ellebogen, rug, oksels, onder de borst, in het gebied van het heiligbeen, op de geslachtsorganen) en soms op de slijmvliezen verschijnen ronde, droge rode gebieden. Aanvankelijk is hun grootte relatief klein: elke papule heeft een diameter van slechts enkele millimeters. Na verloop van tijd nemen de aangetaste gebieden echter toe, de papels versmelten met elkaar en vormen de zogenaamde psoriatische plaques: hun diameter bereikt 10 cm en zelfs meer.

Aanvankelijk veroorzaken papels geen merkbaar ongemak voor een persoon. Ze jeuken of jeuken praktisch niet. Echter, na verloop van tijd, naarmate ze groeien en plaque zich ophoopt, worden de aangetaste gebieden dikker en komen ze iets boven de gezonde delen van de huid uit. Dit fenomeen gaat gepaard met jeuk.

Een kenmerkend kenmerk van psoriasis in de beginfase is de vorming van kleine droge schubben met een losse structuur op de aangetaste delen van het lichaam. Hun kleur varieert van witachtig tot geelachtig grijs en rond elke plaque is een dunne roze-rode rand te zien. Uiterlijk lijken deze zones een beetje op gesmolten paraffine, waarvoor ze "paraffineleren" worden genoemd.

In eerste instantie kunnen tekenen van psoriasis op de huid van het lichaam en het gezicht worden verward met manifestaties van eczeem of andere huidpathologieën. Het stadium van psoriasis - de zogenaamde psoriatische triade - helpt om het type ziekte vast te stellen.

1. Stearische vlekfase. Het wordt gekenmerkt door de vorming van karakteristieke stearine-achtige krullen, die verschijnen wanneer de plak wordt afgeschraapt.
2. Terminal filmpodium. Het ziet eruit als een glad, vochtig en glanzend rood oppervlak onder de schubben.
3. Stadium van "bloeddauw". Als een persoon de terminale film begint af te schrapen, vormen zich kleine bloeddruppeltjes op het oppervlak, veroorzaakt door een opgespoorde bloeding. Het wordt op zijn beurt veroorzaakt door het dunner worden van het vasculaire netwerk en de kwetsbaarheid van de capillairen.

Het ontstaan van psoriasis gaat ook gepaard met symptomen die geen verband houden met de huid. Gewoonlijk klagen patiënten over verhoogde vermoeidheid, apathie, prikkelbaarheid, slaperigheid, stemmingswisselingen, duizeligheid, misselijkheid en slaapproblemen.

Hoe manifesteert psoriasis zich, anders dan huidlaesies?

Deze ziekte treft niet alleen de huid, maar ook andere organen en systemen. De volgende manifestaties en vormen van psoriasis worden onderscheiden:

• Psoriatische arthritis. In sommige gevallen is de laesie niet gelokaliseerd in de bovenste delen van de huid, maar veel dieper. Als gevolg hiervan verspreidt de ziekte zich naar de gewrichten. Het verloop van de ziekte is in veel opzichten vergelijkbaar met de ontwikkeling van reumatoïde artritis, maar er zijn een aantal verschillen tussen beide. Bij artritis psoriatica wordt bijvoorbeeld meestal asymmetrische gewrichtsschade waargenomen, de grootste piek van ongemak treedt 's ochtends op, maar het belangrijkste verschil is dat reumafactor afwezig is in het bloed van patiënten met artritis psoriatica.

• Spierschade. Als de ziekte zich in een extreem vergevorderd stadium bevindt, kan spierweefselatrofie optreden na kraakbeen- en gewrichtsbeschadiging.
• Stoornis van de lever. De taak van de lever is om het bloed te reinigen en schadelijke stoffen te verwijderen. Als er in het lichaam een toename is van het gehalte aan gifstoffen, kenmerkend voor psoriasis, lijdt de lever hier in de eerste plaats aan.
• De overgang van de ziekte van de huid naar de slijmvliezen. Als de ziekte niet wordt behandeld, vordert het en gaat het over naar de slijmvliezen van de wangen en geslachtsorganen, naar de lippen en de tong. De slijmvliezen zwellen op, er verschijnen ontstekingshaarden, vergezeld van afschilfering.
• Schade aan de nagelplaten (psoriatische onychodystrofie). Psoriasis tast de nagels vrij vaak aan. De ziekte manifesteert zich in de vorm van verdikking van de spijkerplaten op de handen en voeten, een verandering in hun kleur, het verschijnen van groeven en stippen erop. Ontstekingsprocessen die de huid rond de nagels aantasten, bloedingen onder de nagelplaat, droogheid, delaminatie en verhoogde kwetsbaarheid van de nagels kunnen ook worden waargenomen. In bijzonder ernstige gevallen kunnen we praten over het volledig loslaten van de nagel en het verlies ervan.

Zoals u kunt zien, is deze ziekte behoorlijk gevaarlijk, daarom moet de behandeling zo snel mogelijk worden gestart om overdracht naar andere organen en systemen te voorkomen.

Is psoriasis besmettelijk?

Omdat de ziekte niet-infectieus en niet-viraal van aard is, is deze helemaal niet besmettelijk. De enige manier om de ziekte over te dragen is een erfelijke aanleg veroorzaakt door erfelijkheid.

Soorten psoriasis

Er zijn verschillende soorten van deze ziekte, die elk hun eigen kenmerken van het beloop en kenmerkende symptomen hebben.

• Eenvoudig / vulgair / plaque / plaque / vaak. Volgens de internationale classificatie van ziekten - prosiasis vulgaris. Deze vorm komt vaker voor dan andere: in ongeveer 80-90% van de gevallen van de ziekte gaat het om psoriasis vulgaris. Het wordt gekenmerkt door het verschijnen van "paraffinemeren" of psoriatische plaques.

• Inverse (inverse psoriasis). Dit type ziekte treft voornamelijk de huidplooien, het buitenoppervlak van de dijen, het liesgebied met de uitwendige geslachtsorganen. Het belangrijkste verschil tussen inverse psoriasis en vulgaire psoriasis is dat bij de omgekeerde vorm van de ziekte zich geen plaques op de huid vormen: de huid wordt bedekt met rode vlekken, vergezeld van een ontstekingsproces. Het gevaar van inverse psoriasis is dat het vordert met zweet en wrijving. Hierdoor vormen zich microscheurtjes op de huid, waarin de infectie binnendringt. Als gevolg hiervan kan het leiden tot huidlaesies met kokken en schimmels.
• Druppelvormig (volgens ICD - psoriasis guttata). Het verschil met andere variëteiten is dat de uitslag met traanvormige psoriasis niet samengaat tot grote plaques. Het lichaam van de patiënt is bedekt met kleine vlekjes die op druppels lijken (vandaar de naam van de ziekte), waarvan de kleur varieert van roze tot paars.

• Pustuleus / exsudatief. Als andere soorten van de ziekte worden gekenmerkt door droge delen van de huid, kan pustuleuze of exsudatieve psoriasis worden herkend door huilende blaren gevuld met een heldere vloeistof. In dit geval wordt de huid rond de blaren meestal rood, de lokale temperatuur stijgt. Als de blaren barsten of als de patiënt ze kamt, bestaat het gevaar van infectie en daaropvolgende ettering - dit is het grootste gevaar van de pustuleuze vorm van de ziekte.

• Psoriatische erythrodermie. Dit is een van de meest ernstige vormen van de ziekte die, als het beloop ongunstig is, tot de dood van de patiënt kan leiden. Het onderscheidende kenmerk is huidafschilfering, waardoor infectie met pathogene microflora kan optreden. Het eerste teken en symptoom van dit type ziekte - psoriasis manifesteert zich in de vorm van ernstige jeuk van de huid, kleine rode huiduitslag met witte schilfers, vergrote lymfeklieren, zwelling van weefsels en een stijging van de algehele lichaamstemperatuur tot 38-39 graden . Het is onderverdeeld in gegeneraliseerde en hyperergische typen.

• Seborrheic psoriasis. Meestal treft dit type ziekte de hoofdhuid, maar in sommige gevallen kan het betrekking hebben op de nasolabiale plooien, de huid nabij de oorschelpen en het gebied van de schouderbladen. Het wordt gekenmerkt door het verschijnen van roos (indien gelokaliseerd op het hoofd), hevige jeuk en een grijsachtige bloei.

Verergering van psoriasis

De ziekte wordt gekenmerkt door een chronisch golvend beloop met periodes van exacerbaties en remissies. Een afname van de intensiteit van de symptomen wordt meestal waargenomen in het warme seizoen, terwijl de ziekte verergert in de winter en de herfst.

Factoren die een verergering van de ziekte veroorzaken, kunnen zijn:

• Stress, angst.
• Onevenwichtig werk- en rustschema.
• Verzwakking van het lichaam na een besmettelijke of virale ziekte.
• Een scherpe sprong in hormonen.
• Sommige medicijnen nemen.
• Gebruik van ongeschikte cosmetica.
• Huidcontact met huishoudelijke chemicaliën.
• Disfunctie van orgaansystemen.
• Blootstelling aan extreem droge, hete of koude lucht.
• Intense persoonlijke hygiëne is niet gegarandeerd.
• Insectenbeten.
• Verergering van allergische reacties.
• Strakke synthetische kleding dragen.
• Verhuizen naar een ongewoon klimaat.

Verergering van een huidziekte (inclusief psoriasis) brengt de patiënt veel ongemak - niet alleen fysiek, maar ook in sterkere mate psychologisch. De kwaliteit van leven van een persoon die lijdt aan ernstige psoriasis in de acute fase is aanzienlijk verminderd.

Patiënten met psoriasis hebben vaak aanzienlijke problemen en problemen met sociale aanpassing, die een negatieve invloed kunnen hebben op werk / school / privéleven. Een persoon weigert contact met anderen en geeft er de voorkeur aan de meeste tijd alleen door te brengen. Als gevolg hiervan ontwikkelt hij sociale angst, die in de loop van de tijd kan uitgroeien tot een ernstige depressie.

Een verergering van de ziekte kan ertoe leiden dat het voor de patiënt moeilijk wordt om voor zichzelf en zijn dierbaren te zorgen, een normaal leven te leiden en zelfs te slapen. Als de uitslag zich in het genitale gebied bevindt, kunnen ze lichamelijk en psychisch ongemak veroorzaken en ervoor zorgen dat partners intimiteit weigeren.

De ernst van de ziekte

Afhankelijk van het gebied van de aangetaste huid en de verspreiding van de laesie naar de gewrichten, nagels en inwendige organen, wordt een milde, matige en ernstige vorm van de ziekte afgegeven.

• De milde vorm impliceert een kleine beschadiging van de huid, wanneer het totale oppervlak van de laesie ongeveer 3% is.
• Het verslaan van 3 tot 10% van de menselijke huid wordt beschouwd als een gemiddelde ernst van de ziekte.
• Een ernstige graad betekent een aanzienlijke huidlaesie - van 10% of meer van het totale huidoppervlak.

Als bij een patiënt schade aan de gewrichten, spieren en inwendige organen wordt vastgesteld, hebben we het over een ernstige vorm van de ziekte, ook al zijn er praktisch geen plaques en papels op het lichaam.

Hoe psoriasis te elimineren: behandeling

De vraag hoe psoriasis voor altijd kan worden genezen, is van belang voor alle mensen die aan deze ziekte lijden. De strijd tegen de externe manifestaties van de ziekte geeft slechts een tijdelijk resultaat, daarom is het belangrijk om de oorzaken van psoriasis te elimineren om het effect langdurig te laten zijn. Dit kost meestal veel tijd - tot meerdere jaren. De patiënt moet geduld hebben, maar alleen in dit geval kan hij rekenen op een langdurig effect.

Hieronder bekijken we hoe psoriasis kan worden behandeld met medicatie, hormoontherapie, fototherapie, lichaamsbeweging. We wenden ons ook tot methoden om psoriasis te behandelen met folkremedies - in combinatie met traditionele therapie kan traditionele geneeskunde merkbare resultaten opleveren.

Behandeling van psoriasis met medicijnen

Het eerste dat u moet doen nadat u verdachte ronde huiduitslag, toegenomen droogheid en vervelling van de huid bij uzelf of uw dierbaren heeft geconstateerd, is om gekwalificeerde medische hulp in te roepen. Alleen een dermatoloog kan precies bepalen wat voor soort huidlaesie er in uw specifieke geval plaatsvindt. Onthoud: in geen geval mag u zelfmedicatie toedienen, aangezien het ontbreken van therapie of zelfgekozen medicatie uw gezondheid ernstig kan schaden.

Er zijn meestal geen tests of huidtests nodig om de ziekte te diagnosticeren. Het is voldoende voor de arts om de huid bedekt met papels of plaques te zien om de oorzaak van de laesie vast te stellen. Als er een ernstige vorm van de ziekte is, kan de dermatoloog een verwijzing voor tests voorschrijven - algemene en biochemische onderzoeken van bloed en urine, en in bijzonder moeilijke gevallen kan ook een huidbiopsie nodig zijn. Röntgenfoto's kunnen ook nodig zijn om artritis psoriatica te diagnosticeren.

Er zijn verschillende effectieve behandelingen voor psoriasis. De keuze van de geschikte therapiemogelijkheid hangt af van de mate van beschadiging van de huid, gewrichten, nagels en de intensiteit van de progressie van de ziekte. Meestal is de beste optie om te kiezen voor een uitgebreid behandelingsregime dat het gebruik van lokale en interne remedies, het gebruik van ultraviolette straling, baden in zout- en frisdrankbaden en fysiotherapie omvat.

Om jeuk en schilfering van een beschadigde huid te elimineren, worden crèmes, gels, zalven, sprays en lotions gebruikt. Ze kunnen worden gemaakt op basis van salicylzuur, pyrithion, teer en andere actieve componenten. De belangrijkste taak van hormonale en niet-hormonale externe preparaten is om psoriatische plaques te verzachten, te desinfecteren, ontstekingen te elimineren, de aangetaste huidgebieden te hydrateren en te voeden.

In de rol van oraal ingenomen medicijnen bij de behandeling van psoriasis bij mensen, zijn er medicijnen op basis van efalizubam, gamma-D-glutamyl-D-tryptofaan-natrium, enz.

Een positief resultaat bij de behandeling van psoriasis van de huid geeft rust aan zee. Tegelijkertijd is het raadzaam om resorts te kiezen met een relatief mild en warm klimaat. De ideale oplossing is behandeling in gespecialiseerde sanatoria en kuuroorden, de rest is gericht op de complexe therapie van psoriasis.

Psoriasis: thuisbehandeling

Behandeling van psoriasis met huis- en folkremedies kan alleen effectief zijn als het fungeert als een aanvullende therapie die de belangrijkste medicamenteuze behandeling aanvult. Ook kan een weddenschap op traditionele medicijnrecepten worden gemaakt als de patiënt allergische reacties op medicijnen heeft. Maar in elk geval moet de arts beslissen wat u met psoriasis moet doen, dus als u deze of gene folkmethode wilt gebruiken, moet u een dermatoloog raadplegen.

Een van de meest voorkomende traditionele medicijnen voor psoriasis is het gebruik van zuiveringszout. Natriumbicarbonaat heeft een verzachtend effect op psoriatische plaques, verzacht ruwe huid, vermindert jeuk en verbetert de afvalverwijdering. Op basis van frisdrank worden zelfgemaakte zalven, baden bereid, frisdrank oraal ingenomen, kompressen en lotions gemaakt.

Ook zijn zoutbaden een effectieve methode om de ziekte te behandelen. Ze worden een waardig alternatief als de patiënt niet de kans krijgt om naar zee te reizen.

Stinkende gouwe sap aangebracht op psoriatische plaques geeft ook positieve resultaten. U moet echter onthouden dat deze remedie behoorlijk agressief is, dus u moet ervoor zorgen dat het sap niet op gezonde delen van de huid terechtkomt.

Walnootschalen worden ook gebruikt om psoriatische plaques te bestrijden. De schaal wordt met kokend water gegoten, waarna erop wordt aangedrongen, de resulterende infusie wordt gefilterd en toegevoegd aan een warm bad. Deze remedie is vooral effectief tijdens perioden van verergering van de ziekte.

Hoe psoriasis te genezen met een dieet?

Adequate voeding speelt een belangrijke rol bij alle huidaandoeningen, en psoriasis is daarop geen uitzondering. Natuurlijk kan een uitgebalanceerd dieet geen honderd procent remedie zijn tegen psoriasis, maar in combinatie met medicatie en traditionele geneeskunde geeft het goede resultaten.

Tijdens de behandeling, evenals om de periode van remissie te verlengen, raden artsen aan om alcohol, gerookt en zout voedsel, vet en gekruid voedsel, het gebruik van kunstmatige smaakstoffen, conserveermiddelen, emulgatoren en chemische kleurstoffen, vet vlees, mayonaise, ketchup op te geven. Het is ook raadzaam om de hoeveelheid zout, geraffineerde suiker, chocolade en andere zoetigheden en citrus die wordt geconsumeerd, te verminderen. Artsen adviseren om zich te concentreren op het gebruik van magere gefermenteerde melkproducten, plantaardig voedsel, granen, mager vlees en vis.

Ondanks het feit dat het tijdens het dieet wenselijk is om de hoeveelheid geconsumeerd vet te verminderen, is het irrationeel om ze volledig te verlaten. U hoeft alleen dierlijk vet te vervangen door plantaardige oliën - olijfolie, lijnzaad, maïs, zonnebloem.

Preventie van psoriasis

De stadia van de behandeling van psoriasis omvatten noodzakelijkerwijs een periode van remissie. Het is belangrijk om deze periodes zo lang mogelijk te verlengen. Om dit te doen, moet de patiënt voldoen aan een aantal regels voor ziektepreventie:

• Vermijd stressvolle situaties.
• Eet een gebalanceerd dieet.
• Weiger strakke kleding van wol en synthetische materialen te dragen.
• Breng voldoende tijd buitenshuis door.
• Zorg voor voldoende rust en voldoende slaap.
• Zorg goed voor je huid.