Psoriasis: foto, symptomen, behandeling

Psoriasis is een chronische, niet-besmettelijke huidziekte. Deze ziekte komt steeds vaker voor. Zeer zelden kan psoriasis gewrichten, nagels en slijmvliezen aantasten. Mensen van alle leeftijden zijn vatbaar voor psoriatische aandoeningen. Volgens de statistieken is er een tendens voor de ontwikkeling van de ziekte in de kindertijd.

Psoriasis is absoluut geen besmettelijke ziekte van chronische aard. De meeste dermatologen zijn geneigd te geloven dat psoriasis een systemische ziekte is. Naar hun mening treft de ziekte niet alleen een specifiek deel van de huid, maar trekt ook bijna alle systemen van het lichaam (endocrien, immuun, zenuwachtig) het pathologische proces aan.

Van buitenaf lijkt het erop dat psoriasis een milde ziekte is. Maar in werkelijkheid is dit verre van het geval. De ziekte is gevaarlijk. Sterfgevallen zijn bekend in de dermatologie. Bij vroegtijdige of onjuiste behandeling treft psoriasis het hele lichaam, wat tot ernstige complicaties leidt. Bijvoorbeeld:

• psoriatische arthritis
• gezwollen lymfeklieren
• conjunctivitis
• mucosale schade
• afvlakking en beschadiging van de nagelplaten
• spontane pijn
• amyotrofie
• zelden - hartschade

In de regel verstoort psoriasis het gebruikelijke levensritme van een zieke persoon niet. Het enige ongemak is peeling en ontsteking van de huid. Helaas is het onmogelijk om van deze aandoening te herstellen, maar het is heel goed mogelijk om de ontwikkeling ervan op te schorten of het optreden van terugval te voorkomen. Om dit te doen, volstaat het om aan alle doktersrecepten te voldoen en een systematische behandeling in een ziekenhuis te ondergaan.

Oorzaken van psoriasis

Er is geen specifieke oorzaak van het ontstaan van de ziekte. Er zijn veel factoren die kunnen leiden tot de ontwikkeling van psoriasis. Er is geen eenduidige mening over de een of andere reden in de dermatologie. Er zijn veel versies. De meeste dermatologen zijn van mening dat de ziekte een genetische aanleg heeft. Het is onmogelijk om ondubbelzinnig te bevestigen of te ontkennen dat erfelijkheid de belangrijkste reden is. Er zijn gevallen waarin het hele gezin ziek was van psoriasis.

Met andere woorden, we kunnen dit zeggen: als een moeder ziek is met psoriasis, dan is het niet nodig dat haar nakomelingen zeker tekenen van deze ziekte vertonen. Maar het is ook onmogelijk om een genetische aanleg uit te sluiten. Als een grootmoeder bijvoorbeeld aan deze aandoening lijdt, is het mogelijk dat kleinkinderen nooit de diagnose psoriasis krijgen. De vraag naar de oorzaken van de ontwikkeling van de ziekte op genniveau blijft tot op de dag van vandaag open.

De volgende factor, die volgens veel dermatologen het optreden van psoriasis kan veroorzaken, is een ziekte van het endocriene systeem. Bijvoorbeeld bijnierstoornissen, diabetes mellitus, hypofysestoornissen. Het percentage tekenen van psoriatische ziekte bij mensen die lijden aan pathologieën in het endocriene systeem is vrij hoog. Daarom bestaat het verband tussen ziekten en wordt dit door talloze voorbeelden bewezen.

Naast de bovenstaande redenen zijn er veel endogene factoren. Bijvoorbeeld:

• Uitgestelde ziekten van besmettelijke aard, bijvoorbeeld tonsillitis. Volgens statistieken gelooft 17% van de ondervraagde patiënten dat psoriasis een gevolg is van complicaties van angina pectoris.
• Chronische infectieuze pathologische processen, zoals laryngitis of tonsillitis, kunnen ook psoriatische aandoeningen veroorzaken.
• Langdurig gebruik van bepaalde medicijnen: interferonen, NSAID's, bètablokkers en andere.
• Hoe vreemd het ook mag klinken, zwangerschap kan ook leiden tot de ontwikkeling van psoriasis. In het lichaam van een vrouw treden significante hormonale veranderingen op, die vaak een sluimerend pathologisch proces in het lichaam veroorzaken.
• Het negatieve effect op het menselijk lichaam van overmatige consumptie van ultraviolette straling, dat wil zeggen langdurige blootstelling aan de brandende zon of frequente bezoeken aan het solarium, is onmogelijk uit te sluiten.

Naast endogene factoren zijn er natuurlijk een aantal exogene oorzaken. Bijvoorbeeld huidziekten (dermatitis, mycose, pyodermie), mechanische schade aan de integriteit van de huid, allergische dermatitis.

Interessant feit. Psoriasis komt significant vaker voor bij hiv-geïnfecteerde mensen dan bij gezonde mensen. Het is belangrijk op te merken dat vrouwen vatbaarder zijn voor psoriatische aandoeningen dan de mannelijke bevolking. Een droge, uitgedunde en gevoelige huid is een andere predisponerende factor.

U moet weten dat als een persoon aandoeningen van het immuunsysteem heeft, deze pathologie vaak psoriasis veroorzaakt. Immuunstoornissen en psoriatische aandoeningen zijn nauw verwant.

Er zijn een groot aantal redenen die tot psoriasis leiden, maar er is er niet één die volledig tot de ontwikkeling van de ziekte zou leiden.

Typen en vormen van psoriasis

Psoriasis is een multiforme ziekte. Volgens statistieken lijden mensen meestal aan slechts één vorm van psoriasis tegelijk. Maar er zijn gevallen waarin een persoon tegelijkertijd verschillende vormen van psoriasis had. Heel vaak in de dermatologische praktijk, en in dergelijke gevallen waarin de ene vorm van psoriasis soepel overgaat in de andere. Zo'n "wedergeboorte" leidt in de regel tot een abrupte stopzetting van de voorgeschreven behandeling.

In de dermatologie zijn er twee hoofdgroepen van soorten psoriasis: niet-pustuleus en pustuleus.

Pustuleuze vormen- Barbera psoriasis, psoriasis van de voetzolen en handpalmen (zie foto), Tsumbusha psoriasis, ringvormige pustulose. Deze vorm van psoriasis wordt conventioneel onderverdeeld in gegeneraliseerd en gelokaliseerd. De laatste pustuleuze psoriasis kan op absoluut elk deel van de huid voorkomen. Er zijn gevallen waarin zich puisten vormen op plaques bij psoriasis vulgaris.

Als voorbeeld van een onafhankelijke ziekte kunt u Allopo acrodermatitis beschouwen. In de regel wordt deze ziekte gekenmerkt door laesies van puisten en korsten van de distale vingerkootjes van de vingers en tenen. Een ander voorbeeld van een onafhankelijke ziekte van een gelokaliseerde vorm van psoriasis is pustuleuze psoriasis van de voetzolen en handpalmen. Het is belangrijk op te merken dat sommige dermatologen geneigd zijn te geloven dat deze ziekte een vorm van pustuleuze bacteriide is.

Gegeneraliseerde pustuleuze psoriasis omvat:

• herpetiform impetigo,
• psoriasis Tsumbusha,
• exanthemische gegeneraliseerde psoriasis.

In de regel lijden mannen van 15 tot 35 jaar aan Tsumbush-psoriasis. Deze ziekte komt veel minder vaak voor bij vrouwen.

Exanthemische pustuleuze psoriasis treedt abrupt (plotseling) en acuut op. In de meeste gevallen is er een nauwe relatie met andere infectieziekten, zoals tonsillitis. De uitslag is voornamelijk gelokaliseerd op de romp. Vaker kinderen, adolescenten zijn vatbaar voor de ziekte, minder vaak volwassenen.

Herpetiform impetigo is een ernstige ziekte die tot de dood kan leiden. In de regel is deze ziekte kenmerkend voor zwangere vrouwen, vaker in het tweede trimester. Maar in de dermatologische praktijk zijn er nog steeds uiterst zeldzame gevallen van de ziekte bij mannen, niet-zwangere vrouwen en kinderen.

Niet-pustuleuze psoriasisMet andere woorden, we kunnen eenvoudige psoriasis zeggen. Deze vorm van de ziekte verschilt van andere in een stabiel beloop. Voor de niet-pustuleuze vorm van psoriasis wordt bijna het hele oppervlak van het lichaam aangetast. Dit type omvat:

• erythrodermische psoriasis
• psoriasis vulgaris, of gewoon, of plaque.

Gewone psoriasis komt vrij vaak voor, tot 90% van de patiënten met psoriasis zijn patiënten met de vulgaire vorm van deze ziekte.

Psoriatische erythrodermie is een ernstige ziekte die vaak tot een fatale afloop leidt - de dood van de patiënt. Met de ziekte is er een schending van de functie van thermoregulatie, evenals een afname van de barrièrefunctie van de huid. Deze pathologieën leiden tot pyodermie of sepsis.

Classificatie en symptomen van psoriasis

Er is geen eenduidige classificatie van psoriasis die algemeen wordt aanvaard door dermatologen. Er is nog steeds discussie over hoe deze huidziekte moet worden geclassificeerd. Sommige bronnen hebben hun eigen lijst met vormen van psoriasis. De meest voorkomende classificatie van de ziekte:

• Psoriasis guttata
• Pustuleuze psoriasis
• Psoriatische onychia
• Psoriasis van de slijmvliezen
• Exsudatieve psoriasis
• Psoriasis van voetzolen en handpalmen
• Arthropathische psoriasis
• Intertrigineuze psoriasis
• Psoriatische erythrodermie
• Seborrheic psoriasis
• Vulgaire psoriasis
• Pustuleuze bacterie
• Tsumbusha psoriasis

Arthropathische psoriasisis aanvankelijk bijna asymptomatisch. Patiënten merken soms slechts een lichte pijn in de gewrichten op. Na verloop van tijd wordt de pijn erger, wordt scherp en acuut. De aangetaste gewrichten worden gezwollen. Als de ziekte niet wordt behandeld, zijn de gewrichten vervormd en is er een beperking in hun mobiliteit. In de regel gaat arthropathische psoriasis vaak gepaard met reumatoïde pijn. In de winter is er een verergering van de ziekte, dat wil zeggen dat seizoensgebondenheid kenmerkend is voor dergelijke psoriasis.

Pustuleuze psoriasisHet is niet gebruikelijk, slechts 1% van de totale massa van patiënten met psoriasis valt op dit type ziekte. In de meeste gevallen is de uitslag symmetrisch en gelokaliseerd op de voetzolen en handpalmen. Pustulaire psoriasis is gegeneraliseerd en gelokaliseerd. De laatste vorm komt vaker voor dan de vorige. Gegeneraliseerde pustuleuze psoriasis is moeilijk. In de dermatologie zijn er veel gevallen van overlijden als gevolg van sepsis en ernstige intoxicatie van het lichaam.

Psoriatische erythrodermieErnstige psoriasis als gevolg van verergering van reeds bestaande psoriasis. Deze ziekte kan zowel het gevolg zijn van een verergering van de onderliggende ziekte als de eerste keer dat deze is ontstaan. Secundaire erythrodermie psoriatica ontwikkelt zich in de regel bij 2% van degenen die aan deze aandoening lijden.

Heel vaak komt deze ziekte spontaan voor, maar gevallen van psoriasis als gevolg van een onjuiste, irriterende behandeling van dermatose in de acute periode van de ziekte zijn niet uitgesloten. Patiënten merken een toename op van pathologische brandpunten van desquamatie, een temperatuurstijging en uitdroging wordt gedetecteerd. In de dermatologische praktijk zijn er gevallen van overlijden gemeld bij psoriatische erytrodermie.

Psoriasis guttata- de tweede meest voorkomende ziekte onder alle vormen van psoriasis, kinderen en adolescenten lijden vaker. Het wordt gekenmerkt door het verschijnen op de huid van een groot aantal droge, paarse en kleine elementen die iets boven het oppervlak van de onaangetaste huid uitsteken. De uitslag heeft de vorm van een druppel, cirkel of traan. In de regel bedekken de elementen het hele menselijk lichaam, maar de meeste "dicht" bevinden zich op de dijen. In de meeste gevallen wordt het optreden van traanvormige psoriasis veroorzaakt door een streptokokkeninfectie. Bijvoorbeeld streptokokken zere keel, streptokokken faryngitis.

Psoriatische onychiaDeze ziekte wordt gekenmerkt door verschillende veranderingen in het uiterlijk van de nagelplaat, zowel aan de handen als aan de voeten. Allereerst verandert de kleur van de nagel, soms het nagelbed in elkaar. De nagel wordt grijs, geel of wit. Er verschijnen stippen of kleine vlekjes op de nagels, en soms zelfs onder de nagelplaat zelf. De nagelplaat wordt dikker, strepen en broosheid verschijnen. Een andere klinische manifestatie van de ziekte is verdikking van de huid rond het nagelbed. Het moeilijke resultaat van onychia psoriatica is het spontane verlies van de nagel.

Psoriasis van de slijmvliezen- is een type pustuleuze psoriasis of psoriasis vulgaris. Meestal wordt het slijmvlies van de wangen, tong en lippen aangetast, minder vaak het slijmvlies van de geslachtsorganen en ogen. Met de pustuleuze vorm van psoriasis zijn de huiduitslag uitgebreider, wordt een groot deel van het slijmvlies aangetast en wordt geografische glossitis opgemerkt. Bij gewone psoriasis verschijnen platte witgrijze papels met duidelijke grenzen op de slijmvliezen, torenhoog boven het onaangetaste oppervlak.

Psoriasis van voetzolen en handpalmenDeze ziekte is een vorm van gelokaliseerde pustuleuze psoriasis. Deze vorm is in de regel chronisch en terugkerend. In de dermatologie zijn er gevallen waarin de psoriasis van Barbera tegelijkertijd gepaard ging met plaque psoriasis. Puisten verschijnen aan de binnenkant van de handen en / of voeten. Na verloop van tijd en onder invloed van medische therapie drogen de blaasjespuisten uit. Dergelijke gedroogde elementen vormen dan dichte bruinachtige korsten.

Intertrigue psoriasisDeze ziekte wordt gekenmerkt door het optreden van huiduitslag in voornamelijk grote huidplooien. Bijvoorbeeld intergluteale plooien tussen de vingers, liesplooi, oksels en het gebied onder de borstklier. Intertrigue psoriasis komt vaker voor bij patiënten met diabetes mellitus, VSD (vegetatieve-vasculaire dystonie), obesitas, die geen eenvoudige hygiëneregels volgen.

Erythemateus-papulaire oedemateuze foci, erosief en huilend, vormen zich in de plooien. Een belangrijk kenmerk van de elementen van deze ziekte is dat het loslaten van het stratum corneum langs de omtrek wordt uitgesproken. Intertrigue psoriasis lijkt sterk op epidermofytose, candidiasis of rubromycose. Het is belangrijk op te merken dat het klinische beeld van candidiasis of dermatomycose veel helderder en scherper is dan dat van psoriasis.

Seborrheic psoriasisIn termen van zijn symptomen lijkt seborrheic psoriasis sterk op seborrheic eczeem. In de regel heeft psoriatische uitslag dezelfde lokalisatie als de elementen met seborroïsch eczeem. Het kan zijn:

• nasolabiale plooien
• hoofdhuid
• oorschelpen
• borstgebied
• interscapulaire regio

Bij seborrheic psoriasis verschijnen gebieden op het hoofd waarop ernstige schilfering van de huid wordt opgemerkt. Een belangrijk kenmerk van deze ziekte is de vorming van een soort psoriatische kroon. De laesie van de huid vindt plaats vanaf het voorhoofd en verspreidt zich soepel naar de hoofdhuid, op zo'n eenvoudige manier verschijnen de contouren van de kruin. Opgemerkt moet worden dat roos een alarmsignaal is dat "spreekt" over de ontwikkeling van seborroïsche psoriasis.

Achter de oorschelp wordt in de regel rood eczeem gevormd en etterende korsten zijn vaak gelaagd. Voor huiduitslag met lokalisatie op de borst en het gezicht zijn grijsgele schubben kenmerkend. Een psoriatische uitslag veroorzaakt altijd hevige jeuk. Het is belangrijk op te merken dat seborroïsche psoriasis moeilijk te diagnosticeren is, omdat het vaak wordt verward met seborroe.

Exsudatieve psoriasisDit type psoriasis komt vaker voor bij kinderen en ouderen. Een vrij hoog risico om deze ziekte te ontwikkelen bij patiënten met aandoeningen van het endocriene en immuunsysteem. Exsudatieve psoriasis treft vaak de gezonde huid van mensen met overgewicht of diabetes.

Deze ziekte wordt gekenmerkt door overmatige ophoping van exsudaat in de papel, dat geleidelijk naar het oppervlak komt en geelachtige korsten vormt. Als de korstjes worden verwijderd, komt er een huilend en bloedend oppervlak vrij. De schalen drogen in de loop van de tijd op en liggen op elkaar, waardoor ze een vrij dicht en massief conglomeraat vormen.

Het belangrijkste kenmerk van exsudatieve psoriasis is een duidelijke lokalisatie van pathologische haarden. In de regel worden de onderste ledematen en grote plooien het meest getroffen. De uitslag geeft een persoon het sterkste jeuk en een branderig gevoel. Het klinische beeld van deze ziekte is scherp en acuut.

Vulgaire psoriasisHet heeft verschillende namen in verschillende bronnen. Bijvoorbeeld tandplak, gewoon, eenvoudig. Dit type psoriasis staat op de eerste plaats in termen van prevalentie - bij bijna 90% van de patiënten met psoriasis wordt dit type waargenomen. De ziekte begint meestal acuut genoeg. De eerste symptomen verschijnen vrijwel onmiddellijk.

Vulgaire psoriasis wordt gekenmerkt door het verschijnen van typische elementen die iets boven de onaangetaste delen van de huid uitstijgen. De uitslag is ontstoken, rood en voelt warm aan. De elementen zijn verdikt, bedekt met een zilverwitte, schilferige, droge film (huid) die gemakkelijk loslaat.

Houd er rekening mee dat grijze korsten gemakkelijk kunnen worden verwijderd, wat leidt tot letsel aan de onderste laag van de papule, die is uitgerust met talloze kleine vaten. Dit resulteert meestal in een kleine ondersnijding. De aangetaste laesies in de dermatologie worden psoriatische plaques genoemd.

Dergelijke plaques hebben de neiging samen te smelten, wat leidt tot een toename in omvang. Na verloop van tijd worden plaqueplaatjes gevormd, die een eigenaardige naam hebben - "paraffinemeren". Psoriatische uitbarstingen met gewone psoriasis zijn zeer schilferig. De behandeling is langdurig en vereist een intramurale behandeling.

Pustuleuze bacterieVolgens statistieken komt deze ziekte vooral voor bij jongeren (vanaf 20 jaar) en midden (tot 50 jaar). De exacte etiologie van de pustuleuze bacteriide is niet vastgesteld. Aangenomen wordt dat de ziekte zich ontwikkelt tegen de achtergrond van een sterke en langdurige allergie geassocieerd met infectieuze haarden. Bijvoorbeeld carieuze tanden, tonsillitis of tonsillitis.

Psoriatische uitbarstingen tasten de huid van de handpalmen en voetzolen aan. De pustuleuze bacteride is chronisch, recidiverend. De eerste haarden verschijnen, indien op de handpalmen, dan in het midden, indien op de zool, dan op de boog. Primaire psoriatische elementen zijn klein van formaat en niet groter dan de kop van een speld. Na verloop van tijd drogen de puisten op en vormen ze lamellaire korsten. Patiënten voelen hevige jeuk en pijn in de getroffen gebieden.

Een paroxismaal verloop van de ziekte is kenmerkend voor een pustuleuze bacteriide. Tegelijkertijd treedt een ontsteking op in alle gebieden die door psoriasis worden getroffen. Geleidelijk nemen psoriatische foci toe en na enkele weken wordt bijna het hele oppervlak van de handpalmen of voetzolen in het pathologische proces getrokken. In de regel duurt de pustuleuze bacterie jarenlang en met constante terugvallen.

Voeding voor psoriasis

Patiënten met psoriasis hoeven alleen maar een dieet te volgen en zich te houden aan de basisprincipes van goede voeding. De belangrijkste taak van het dieet is het handhaven van een normaal zuur-base-evenwicht. Maar het is belangrijk op te merken dat de alkalische achtergrond van het lichaam enigszins de overhand moet hebben op de zure.

Natuurlijk hangt de balans van het lichaam af van het voedsel dat psoriasispatiënten dagelijks consumeren. Het is belangrijk om voor elke persoon die aan deze aandoening lijdt, te weten dat 70% van de dagelijkse voeding moet bestaan uit producten die in het lichaam alkali vormen. Voor zuurvorming - niet meer dan 30%. In eenvoudiger bewoordingen is het mogelijk om dit te zeggen: producten die alkali produceren, moeten 4 keer meer worden geconsumeerd dan zuurvormende producten.

Lijst met producten die alkali in het lichaam vormen:

• Alle groenten behalve rabarber, pompoen en spruitjes. Het is belangrijk om te onthouden dat aardappelen, paprika's, aubergines en tomaten ten strengste verboden zijn.
• Fruit mag niet worden uitgesloten. Het belangrijkste is om geen pruimen, veenbessen, krenten en bosbessen te gebruiken. Het is vermeldenswaard dat bananen, meloenen en appels niet tegelijkertijd met ander voedsel mogen worden geconsumeerd.
• Zorg ervoor dat u verse groentesappen drinkt van wortelen, bieten, peterselie, selderij en spinazie.
• Vruchtensappen van druiven, ananas, peer, sinaasappel, papaja en grapefruit, mango, citroen en abrikoos kunnen dagelijks worden geconsumeerd. Het is belangrijk om citroensap aan uw eten toe te voegen.

De lijst met voedingsmiddelen die psoriasispatiënten niet mogen eten (vorm zuur):

• U moet de consumptie van voedingsmiddelen die zetmeel, vetten, suikers en oliën bevatten, volledig elimineren of tot een minimum beperken. Meestal zijn dit de volgende voedingsmiddelen: aardappelen, bonen, room, kaas, ontbijtgranen, vlees, gedroogde erwten. Een onevenwichtige dagelijkse inname van deze producten leidt onvermijdelijk tot het ontstaan van zuurreacties in het bloed. Het resultaat is een verslechtering van het welzijn.
• Het is belangrijk om uw voedsel goed in balans te houden. Er zijn een aantal voedingsmiddelen die niet tegelijkertijd mogen worden geconsumeerd. Vleesproducten met voedingsmiddelen die veel suikers bevatten en snoep en zetmeel mogen bijvoorbeeld niet worden gecombineerd.
• Het is belangrijk om uw suikerinname te beperken. Conserveringsmiddelen, azijn, kleurstoffen en verschillende levensmiddelenadditieven moeten zo min mogelijk in de voeding worden opgenomen.
• Het belangrijkste punt is dat het noodzakelijk is om de consumptie van alcohol en alcoholische dranken volledig uit te sluiten.

Elke psoriasispatiënt moet onthouden dat goed eten een belangrijke voorwaarde is bij de behandeling van deze aandoening. Het is absoluut noodzakelijk om frituren te vervangen door stoven of koken. Het is noodzakelijk om voedsel te eten dat voorzichtig wordt verwerkt.

Behandeling van psoriasis

Behandeling van psoriasis moet plaatsvinden tijdens een exacerbatie in een ziekenhuisomgeving en poliklinisch - tijdens remissie. Dieet is een belangrijk punt bij de behandeling. Vastendagen zijn nuttig.

Naast diëten en gespecialiseerde behandelingen is het belangrijk om de huidhygiëne nauwlettend in de gaten te houden. Voor het wassen gebruik je het beste teerzeep, je kunt ook babyzeep gebruiken. U moet zo vaak mogelijk een bad nemen met een afkooksel van stinkende gouwe, violette driekleur of hop.

Als er geen contra-indicaties zijn, kunt u proberen psoriasis en folkremedies te behandelen. Experimenteer niet en neem zelfmedicatie. Alleen een arts heeft het recht om te adviseren welke folkremedie nuttig en noodzakelijk is.

Lijst met veilige en effectieve zalven voor psoriasis:

• Een pakje boter (maar geen smeerboter) moet in een pan met gemalen propolis (10 g) worden gedaan. In vuur en vlam zetten en na 15 minuten koken koken. Na - het is noodzakelijk om het mengsel grondig te zeven en af te laten koelen. Bewaar dit geneesmiddel alleen in de koelkast. Aanbrengmethode - meerdere keren per dag in het getroffen gebied wrijven.
• In een kleischotel is het nodig om verse bloemen van sint-janskruid (20 g), stinkende gouwe, propolis, calendulabloemen (10 g) te malen. Aan het resulterende mengsel wordt plantaardige olie toegevoegd. Bewaar op een koele plaats, niet in direct zonlicht. Aanbrengmethode - psoriatische uitbarstingen 3 keer per dag grondig smeren.
• In een liter witte wijn gedurende een half uur, kook de galblaas en schalen van zeevis, waarvan het gewicht meer dan drie kilogram overschrijdt, op een vrij laag vuur. Koel, zeef en voeg dan een glas olijfolie toe. Aanbrengmethode - was de aangetaste gebieden grondig met eierzeep en droog ze af. Smeer daarna de elementen met dit mengsel. De behandeling is totdat het geneesmiddel op is.
• Meng gelijke delen stinkende gouwe poeder en vaseline (op gewichtsbasis) grondig. Wijze van aanbrengen - de zalf wordt in een dunne laag op de uitslag gelegd en maximaal drie dagen bewaard. Daarna moet u een korte pauze nemen, ongeveer 4 dagen. Behandel totdat psoriasis volledig is verdwenen.
• Een eetlepel plantaardige olie wordt toegevoegd aan losgeklopte zelfgemaakte eieren (2 stuks). Het mengsel wordt opnieuw opgeklopt, waarna azijnzuur (40 g) wordt toegevoegd. Bewaar de zalf in een pot met een goed sluitend deksel. Wijze van aanbrengen - behandel psoriatische uitbarstingen eenmaal per dag, bij voorkeur 's nachts.
• Een even effectieve en veel voorkomende remedie voor de behandeling van psoriasis is genezende modder. De modder moet worden opgewarmd tot 38 graden en op de aangetaste huid worden aangebracht. Deze procedure moet 's avonds worden uitgevoerd, bij voorkeur voor het slapengaan. Na 30 minuten wordt het vuil verwijderd met warm water. Het is belangrijk om te onthouden dat alle huiduitslag na vervuiling met zoutoplossing moet worden behandeld. Het lichaam moet uitdrogen en het overtollige zout moet eraf vallen. Zonder de huid af te wassen of te hydrateren, moet u naar bed. En pas 's ochtends psoriatische elementen in met crème. De aanbevolen cursus is 20 procedures (om de dag).

Welke populaire methode voor de behandeling van psoriasis ook wordt gekozen, deze moet worden onderhandeld met de behandelende dermatoloog.